💔 HAYAT BANA YİNE YALAN SÖYLEDİ

Hayat bana yine yalan söyledi…
“Her şey düzelecek” dedi, olmadı.
“Sabret” dedi, sabrettim;
Ama sabrımın sonu bile yarım kaldı.

Bir gün güneş açacak sandım,
Bulutlar da bana inandı.
Oysa o güneş hiç doğmadı,
Ve ben, yine kendi gölgemde üşüdüm.

Dost dediklerim bir bir gitti,
Sözler havada, kalpler sahteydi.
Bir tebessümün ardına saklanmış
Yalanlar, yalanlar… ve bir ben geride.

Zamanla anladım;
Hayat ne öğretirse,
Acıyla öğretir.
Bir yara kabuk bağlarken,
Diğeri taze kanar içimde.

Kelimelerim sustu bazen,
Kalem bile benden vazgeçti.
Ama yüreğim…
Yüreğim hâlâ direniyor sessizce.

Ben umudu hep küçük şeylerde aradım;
Bir kahve kokusunda,
Bir sabah ezanında,
Bir yabancının “merhaba”sında…
Ama hayat, her defasında
Başka bir yalanla çıktı karşıma.

Dedi ki: “Bu sefer mutlu olacaksın.”
İnandım.
Dedi ki: “Artık ağlamayacaksın.”
Yine inandım.
Ama gözyaşlarım, kaderin imzası gibi
Yüzümde kaldı o gece.

Şimdi ne öfkeliyim, ne pişman…
Sadece yorgunum.
Bir kez daha kandım, bir kez daha büyüdüm.
Belki de bu, hayatın bana
En acı hediyesi…

Hayat bana yine yalan söyledi,
Ama ben bu defa gülümseyeceğim.
Çünkü öğrendim;
Gerçekler bazen yalanların içinden doğar,
Ve her kırılan kalp,
Bir gün yeniden atar…