Karanlık çökmüştü bir zamanlar yurduma,Yorgun düşmüştü umutlar omuzuma.Bir ulus vardı, sessiz, yorgun ama dimdik,Bir ateş yandı o gün, tarihe çizik çizik.O ateşin adı özgürlüktü,Bir milletin kaderi değişecekti artık. Siperlerde bir umut, bir dua vardı,Her yürek “Ya istiklâl!” diye çarptı.Sakarya’da, Dumlupınar’da yankılandı ses,Her toprağa düşen can, “vatan” dedi, “nefes!”Sonunda gökyüzü aydınlandı birden,Bayraklar...