İstanbul,
11°C
parçalı bulutlu
Güvenmiyorum artık insanlara,
Sözleri rüzgâr gibi uçup gidiyor.
Gözlerinde yalan,
Gülüşlerinde sahte bir perde var.
Güvenmiyorum artık insanlara,
Paylaştığım sırlar kayboluyor,
Kalbim açıyor,
Ama ellerim boş dönüyor.
Güvenmiyorum artık insanlara,
Çünkü insan dediğin,
Bazen en yakınında
Diken gibi saplanıyor ruhuna.
Güvenmiyorum artık insanlara,
Kendime güveniyorum sadece.
Çünkü en sağlam liman,
Her zaman kendi içimde.