İstanbul,
11°C
parçalı bulutlu
Bir çocuk ağladı, dünya duydu sesini,
Küçük ellerinde umut, gözlerinde düşleri.
Yollar uzundu, taşlıydı, yokuştu,
Her adımda biraz ben, biraz da yok oluştu.
Hayat hikayem;
Kimi zaman güneşle ısındım,
Kimi zaman fırtınayla savruldum.
Gözyaşım da oldu, kahkaham da,
Ama her sabah yeniden doğdum.
Sevdim, kırıldım, topladım yaralarımı,
Düştüm, kalktım, unuttum acılarımı.
Bir defterim var, sayfaları dolu,
Her satırında ben, her satırında yolum.
Ve şimdi bakıyorum geriye;
Ne kadar yorgun, o kadar güçlü,
Ne kadar eksik, o kadar bütün.
Hayat hikayem;
Benim kalemimden yazılan bir şiir,
Okundukça çoğalan bir ömür.