Radyokanka

Bir köy kahvesinde sesin çınlar,
Beyaz soba üstünde çay fokurdar,
Bir tuş çevirirsin, dünya değişir,
Radyokanka, kalbimde şarkılar açar.

Sabah ezanıyla uyanır köy,
Traktörün sesiyle titrer yol,
Seninle gelir haber, umut,
Radyokanka, yüreğimde dost olur.

Bir gün türkü söylersin yanık,
Bir gün şehirden haber getirirsin,
Bazen kahramanlık hikâyeleri,
Bazen sevgiliden mektup gibisin.

Küçük bir kutu, ama dünyayı sığdırmışsın,
Dalga dalga yüreklere yayılmışsın,
Gökyüzünden gelen bir selam gibi,
Radyokanka, sen bize yol arkadaşısın.

Yağmur altında damlar akarken,
Çocuklar soba başında diz çökerken,
Senin sesinle masal dinleriz,
Geceyi gündüze çevirirsin.

Ne televizyonun şaşaası var sende,
Ne telefonun kalabalık sesi,
Ama senin her hecen içten,
Senin her ezgin candan, sessiz.

Radyokanka,
Bazen bir aşk türküsünde ağlattın,
Bazen zeybek oyununda kaldırdın,
Bir köy meydanını düğüne çevirdin.

Sen sustuğunda yalnızlık ağır gelir,
Sen konuştuğunda kalpler dirilir,
Küçücük bir kutuda koskoca dünya,
Radyokanka, sen bize kardeş gibisin.