Zalimsin dünya,
Bir yanın gül, bir yanın diken,
Bir çocuğu sevindirirken
Bir anneyi gözyaşına boğarsın.

Zalimsin dünya,
Kimi saraylarda uyuturken,
Kimi soğuk sokaklarda
Açlığa teslim edersin.

Bir gün güneş doğar pırıl pırıl,
Bir gün kara bulut kaplar göğü,
Bir yanın bayram,
Bir yanın yas doludur.

Zalimsin dünya,
Hakkı olanı mahrum bırakırsın,
Güçlünün önünde eğilirsin,
Mazlumu çiğnemekten yorulmazsın.

Bebekler susuz kalır dudaklarında,
Çiçekler solar ellerde açmadan,
Bir dalı yeşertmezsin çoğu zaman,
Ama yangın çıkarırsın dağ taşta.

Zalimsin dünya,
Nice âşıkları ayırdın yollarda,
Hasretle kavrulan yürekleri
Birbirine düşürdün yıllarca.

Bir yanın şen kahkahalarla dolu,
Bir yanın mezarlık sessizliğiyle,
Hep bir uçtan güldürürken,
Öte uçtan ağlatırsın sinsice.

Zalimsin dünya,
Ama ne yapsak da sensiz olamıyoruz,
Sevdayı da senden öğreniyoruz,
Acıyı da senden tadıyoruz.